Beschermt jouw hond jou? Of is er iets anders aan de hand?

Wanneer je hond gromt als iemand in jouw buurt komt

Wij houden veel van onze honden, en ik denk dat veel van onze honden ook van hun eigenaar houden. De band met onze honden is gebaseerd op wederzijdse liefde.

Toch kan ‘houden van’ soms te veel zijn… Bijvoorbeeld wanneer jouw hond jouw gezelschap eigenlijk niet meer met iemand anders wil delen. Dit uit zich bijvoorbeeld in grommen wanneer jouw hond naast jou in de bank ligt en jouw partner komt erbij zitten. Of een hond die voor je gaat staan wanneer je partner/kind/huisgenoot naar jou toe wil lopen en hen als het ware blokkeert. Soms uit het zich ook in snauwen en snappen… Zeker geen fijne situatie dus.

Vaak wordt dit hondengedrag onjuist geïnterpreteerd of uitgelegd.

Bezitsagressie

Hondeneigenaren zien dit gedrag vaak als beschermend gedrag. “Mijn hond wil mij/mijn partner/mijn kind beschermen”. Het kan zijn dat dit het geval is, maar heel vaak is er wat anders aan de hand. Er kan namelijk ook sprake zijn van een bepaalde vorm van bezitsagressie. Dit is ook een bepaalde vorm van beschermend gedrag, maar niet zozeer het beschermen van degene om wie het gaat tegen de boze buitenwereld, maar meer het beschermen van de eigen aandacht/connectie die jouw hond met jou (of jouw gezinsleden) voelt. Jouw hond wil deze aandacht niet met iemand anders delen en wil voorkomen dat hij of zij er zelf minder van krijgt.

Dit gedrag kan dus onder bezitsagressie vallen. Honden kunnen bezitsagressie ontwikkelen ten opzichte verschillende zaken, zoals eten, kluifjes en speeltjes. Maar ook zaken als een fijne ligplek en een bepaalde persoon kunnen dus verdedigd worden, met als doel het voor zichzelf te kunnen houden.

Honden kunnen bezitsagressie laten zien tegenover andere honden, en ook tegenover mensen.

Bezitsagressie kan ontstaan vanuit een gevoel van tekortkoming. Jouw hond heeft in het verleden misschien een van de zaken die hij/zij nu verdedigt moeten ontberen. Bezitsagressie kan ook ontstaan vanuit bepaalde andere angsten en onzekerheden. (Bijvoorbeeld: Als jouw hond angstig is van onbekende mensen zal hij ze eerder als een bedreiging ervaren dan wanneer hij/zij deze angst niet heeft). Ook vervelende ervaringen die jouw hond mogelijk heeft opgedaan met dingen die hem/haar werden afgenomen, kan een ontstaansgrond voor dit gedrag vormen. Bepaalde traumatische ervaringen kunnen ook aanleiding geven voor dit gedrag (ik sprak laatst een hondeneigenaresse, van een hond die dit gedrag liet zien. Deze hondeneigenaresse was ineens en onverwacht met spoed in het ziekenhuis beland, nadat ze met veel paniek en stress, in het bijzijn van haar hond, werd weggevoerd met een ambulance).

Wanneer dit gedrag verkeerd geïnterpreteerd wordt, of wanneer er niet op de juiste manier mee om wordt gegaan, kan het gedrag steeds verder escaleren.

Wat kun je beter niet doen, wanneer jouw hond dit gedrag laat zien?

Straffen van je hond in deze situatie heeft geen zin. Je geeft je hond op die manier alleen maar een extra reden om op zijn/haar hoede te zijn.
Ook de strijd aangaan lost niets op. Je hond heeft het juist nodig te ervaren dat er helemaal niets is om over te strijden.
Het gedrag op zijn beloop laten is zeker niet raadzaam, omdat je dan je hond niet helpt anders om te leren gaan met deze situatie. Ook dan kan de situatie ongemerkt heftiger worden.

Wat kun je wel doen?

Wat onze honden van ons nodig hebben in deze situatie, is hulp bij het ontwikkelen van vertrouwen. Vertrouwen dat ze hun liefde best kunnen delen, dat dit niet ten koste gaat van hun eigen aandacht.

Vaak is meer geven beter dan minder. Bijvoorbeeld je hond erbij betrekken als jij aandacht aan iemand anders geeft of van iemand krijgt. Of je hond iets te doen geven waarmee hij/zij zichzelf kan bezighouden op het moment dat hij jouw aandacht (of van degene waarover hij deze bezitsdrang laat zien) moet delen.

Wanneer je hond naar jou of jouw gezinsleden gromt omdat hij een van jullie niet wil ‘delen’, kun je op dat moment beter uit de situatie gaan. Vergroot de afstand tot je hond. Ga na hoe je deze situatie in de toekomst anders kunt aanpakken. Kun je je hond op een andere manier benaderen, bij je roepen, bepaalde oefeningen opzetten, enzovoorts?

Laat de boel in geen geval escaleren. Dit bevestigt voor jouw hond alleen maar de noodzaak om verdedigend op te treden.

Een voorbeeld:

Stel jouw hond voelt zich bezitterig ten opzichte van jouw liefde en aandacht. Jij zit samen met jouw hond bij/in de bank. Je partner komt naar jullie toe. In zo’n situatie is het vaak beter dat jouw partner jouw hond even bij zich roept, en beloont voor het naar hem/haar toekomen. Of dat jij opstaat en even iets anders gaat doen. Dat kan alleen als je de situatie voor bent, dus nog voordat jouw hond bezitsagressie liet zien. Door je dus bewust te zijn van wat je hond mogelijk kan gaan doen, en deze situaties te omzeilen, voorkom je in ieder geval dat het probleem steeds groter wordt.

Ook kan het nuttig zijn bepaalde situaties met je hond bewust te gaan oefenen. Bijvoorbeeld jij zit met jouw hond in de bank, je partner verschijnt in beeld, rolt een koekje naar je hond en verdwijnt weer. Of, een variatie hierop, jij zit met jouw hond in de bank, jouw partner verschijnt in beeld, en jij gaat jouw hond op dat moment juist extra aandacht geven. Je partner verdwijnt weer en jij stopt weer met extra aandacht geven. Dit soort oefeningen zijn bedoeld om je hond te laten ervaren dat benadering van iemand anders geen bedreiging vormt, dat er geen einde komt aan de aandacht die hij/zij van jou krijgt. Deze oefeningen moeten altijd onder het spanningsniveau van jouw hond geoefend worden. Tijdens deze oefeningen mag jouw hond geen enkele neiging tot ‘bezitterigheid’ ervaren. Het is niet raadzaam dit soort oefeningen op eigen houtje, zonder deskundig advies, te gaan doen. Het risico dat je niet onder het spanningsniveau van je hond blijft, en daardoor misschien juist de bezitsagressie aanwakkert, is dan zeker aanwezig.

Geen pasklare oplossing

Er is helaas geen kant en klare aanpak voor dit gedrag. Wat er precies aan de hand is en welke aanpak gehanteerd dient te worden, verschilt per situatie. Belangrijk is dat, mocht er sprake zijn van een hond die dit gedrag laat zien, tijdig aan de bel te trekken en een deskundig iemand met je mee te laten kijken. Om uit te zoeken wat precies de onderliggende oorzaak is van dit gedrag van jouw hond en om op zoek te gaan naar een aanpak die dit probleem stap voor stap bij de oorzaak en kern oplost.