Een tweede hond erbij?

Twee honden, twee keer zo leuk?

Heb jij al een hond en overweeg je er een tweede bij te nemen? In dit artikel willen Debby en ik ingaan op de voor- en nadelen van meerdere honden binnen een gezin, en waar je op moet letten als je een tweede (of derde, of vierde 😊) hond wil opnemen in jouw gezin.

De eerste belangrijke overweging, wanneer je nadenkt over een tweede hond, is dat je nagaat voor wie je dit eigenlijk wil doen. Is het voor jezelf of de overige mensenleden van jouw gezin, of is het voor je hond? Wellicht voor allebei?

Wanneer je nieuwe hond in je gezin wil opnemen is het belangrijk dat het voor alle gezinsleden leuk gaat zijn. Wil jij een tweede hond, maar jouw partner bijvoorbeeld niet, dan is het uiteraard raadzaam te zorgen dat je eerst samen op 1 lijn komt te zitten.

Dit geldt ook voor de al aanwezige dieren in jouw gezin. Heb jij bijvoorbeeld een hele speelse hond, dan wordt deze waarschijnlijk blij van een vast speelmaatje in huis. Maar heb jij een hond die erg gesteld is op zijn haar/rust, die het liefst de hele dag wat ligt te soezen, en jij wil een hele actieve hond adopteren, dan kun je je afvragen of dat een goede match voor deze honden gaat worden.

Waar kun je zoal op letten wanneer je een tweede hond overweegt op te nemen

• Wat is het energielevel van jouw huidige hond. Wanneer je een tweede hond erbij wilt nemen is het voor beide honden het leukst wanneer ze hierin matchen. Wanneer de ene hond steeds wil spelen en de andere hond juist niet kan er veel onderlinge frustratie ontstaan.
• Ook is het belangrijk de reden waarom jij deze tweede hond wil opnemen voor jezelf helder te krijgen. Doe je het om de tweede hond een goed thuis te bieden, wil je een speelkameraadje voor je eerste hond, wil je voorkomen dat je eerste hond zich alleen voelt, wil je bepaalde gedragsissues van deze eerste hond op deze manier oplossen? Niet alle redenen zijn een goede reden om uiteindelijk te kiezen voor een tweede hond erbij.
  • Om hier een voorbeeld van te geven: Heb je wellicht een hond die moeite heeft om alleen te zijn en wil je dit oplossen door er een tweede hond bij te nemen? Bedenk dan dat voor sommige honden een goede oplossing kan zijn (honden die bijvoorbeeld altijd met meerdere honden samen hebben geleefd kunnen om die reden moeite hebben met alleen zijn). Maar de kans is ook aanwezig dat jouw tweede hond de verlatingsangst overneemt van jouw eerste hond en jij vervolgens zit met twee honden die niet zonder jou kunnen zijn…).
• Passen de honden fysiek bij elkaar. Hebben ze eenzelfde manier van spelen? Zijn ze ongeveer even groot en even sterk?
• Is het voor jou fysiek om te doen? Twee honden uitlaten vraagt vaak meer van je dan één hond. Besef dat de wandelingen met je hond er anders uit gaan zien. Wanneer jij gewend bent jouw hond veel keuze te geven tijdens de wandelingen bijvoorbeeld, vraagt dat met twee honden toch vaak om wat schipperen. Losloop wandelingen met twee honden zijn vaak enorm gezellig, aan de lijn is het soms toch net wat ingewikkelder dan met 1 hond.
• Heb je genoeg tijd. Wat als de honden om bepaalde redenen niet altijd samen uitgelaten kunnen worden? Kun je beide honden dan genoeg tijd een aandacht bieden?
• Spelen er bepaalde gedragsissues bij jouw hond die je beter eerst kunt aanpakken voor je overweegt een tweede hond erbij te plaatsen?
• Past het in jouw huis. Is er voldoende ruimte voor de honden om onderlinge interactie te hebben? Wat ook heel belangrijk is: is er voldoende ruimte voor de honden om zich af en toe even terug te trekken mochten ze hier behoefte aan hebben.
• Denk ook na over de kosten. Een tweede hond erbij zorgt voor dubbele dierenartskosten, dubbel voer, enzovoorts.
• Is het nu het juiste moment om een tweede hond erbij te nemen? Wanneer je bijvoorbeeld net een pup hebt is het meestal raadzaam deze eerst te leren kennen en hiermee een band op te bouwen, alvorens je nog een pup erbij neemt. Ook voor de zelfstandigheid van jouw pup is het vaak beter niet twee pups tegelijkertijd te nemen. Hetzelfde geldt voor adoptiehonden. Belangrijk is het om eerst in beeld te brengen wat jouw eerste hond nodig heeft en hoe jij hiervoor kunt zorgdragen, alvorens je overweegt een tweede hond (met ook weer eigen specifieke behoeften) erbij te nemen.
• Bedenk ook of je het beste een reu of een teef erbij kunt nemen. Waar reageert jouw hond het beste op? Je kunt je ook voorstellen dat een intacte reu en een intacte teef in één huis bij iedere loopsheid om extra management zal vragen als je geen nestje wilt. Of je moet ervoor kiezen om minstens één van de twee te laten castreren of steriliseren en dat brengt tegenwoordig ook weer aanzienlijke kosten met zich mee.

Foto boven: Bowie (links) en Eefje, broer en zus herenigd.

Een goede match

Wanneer je twee goed ‘matchende’ honden hebt, kan dit een enorme verrijking zijn in het leven van beide honden.

• Een gezinslid dat dezelfde taal spreekt, waar je samen dingen mee kunt ondernemen, waar je lekker tegenaan kunt liggen, enzovoorts, is voor veel honden een echte aanwinst.
• Angstige honden kunnen door de steun van een andere hond vaak beter ontplooien dan wanneer ze alles alleen (lees zonder andere hond) moeten doen.
• Speelse honden raken vaak minder gefrustreerd wanneer er (bijna) altijd iemand is die ook wel mee wil ‘keten’.
• Ook voor jou als hondeneigenaar kan het hebben van meerdere honden echt een verrijking zijn. Je beide honden samen te zien genieten en hen zich aan en met elkaar te zien optrekken is prachtig.
• Als jouw hond geniet van het gezelschap van andere honden kan een tweede hond dus echt een enorme aanwinst zijn.

In het gezin van Debby (van Doggo.nl) wonen nu ook twee honden. Hieronder vertelt ze over haar persoonlijke ervaringen.

Eefje en Bowie

Al jaren droomde ik ervan om twee honden te hebben. Met mijn vorige hond Kaneel was dat helaas geen optie. Kaneel vond mensen geweldig, maar andere honden helemaal niet! Het risico dat het niet goed zou uitpakken was te groot. Na Kaneel kwam Eefje in mijn leven: een Spaans meisje van bijna 6 maanden oud. Ze paste heel goed in ons gezin met twee kinderen en ook twee katten. Maar ik zag na een tijdje wel dat ze een speelmaatje miste. Ze probeerde vaak met de katten te spelen, maar die begrepen niets van die gekke spelboog en haar speelse kapriolen.

Op Facebook zag ik het bericht dat de broer van Eefje nog op zoek was naar een fijn thuis. Hij zou voor haar een perfecte match zijn! De knoop werd binnen een dag doorgehakt en Eefje’s broer kwam bij ons wonen. De hereniging was zo mooi, ze herkenden elkaar meteen en waren zo blij om elkaar weer te zien! Vanaf de eerste dag zijn ze een eenheid. Ze steunen elkaar, ze spelen geweldig leuk samen en liggen vaak heerlijk tegen elkaar aan op de bank. Ze zijn voor elkaar een enorme verrijking. Prachtig om hun interactie te zien, hoe ze met elkaar communiceren en elkaar steeds opzoeken. Hoe goed mijn band ook met ze is, hun band is uniek. Samen graven, samen rennen, samen ‘bekken’ tijdens het spelen. Ik kan dat als mens niet compenseren.

Eefje is dus eerst 2 maanden alleen bij ons geweest en ik vind dat achteraf wel heel fijn. We hebben Eefje heel goed kunnen begeleiden en goed kunnen leren kennen als persoontje. Na twee maanden was ze goed gesetteld en aardig stabiel. Daarna hadden we alle aandacht voor Bowie.

Zoals Sylvia hierboven al beschreef: een goede match is essentieel! Eefje en Bowie zijn even oud, ze komen uit hetzelfde nest. Hun speelbehoefte en speelstijl zijn hetzelfde. Wat wel verschillend is, is hun kracht en motoriek. Bowie is een stuk sterker, groter en lomper. We noemen ze hier thuis wel eens met een knipoog de olifant en het het hertje. Tijdens het spelen zie je dan soms dat Eefje een pauze inlast als Bowie wat te lomp doet. Ze geeft heel goed aan wanneer hij de rem erop moet zetten.

In de praktijk

Veel punten zijn hierboven al benoemd, maar deze 3 wil ik nog even aanhalen:

Sylvia noemde het al eerder: honden kunnen elkaar enorm beïnvloeden qua gedrag. In positieve, maar ook in negatieve zin. Eefje is een dapper hondje. Bowie ziet er stoer uit, maar is best wel onzeker. Hij neemt tijdens wandelingen zijn zus al voorbeeld en durft daardoor meer. Hij wordt enorm door haar gesteund. Prachtig om te zien! Maar het gaat ook de andere kant op. Als voorbeeld: Bowie blaft naar voorbijgangers zodra hij ze langs ons huis ziet lopen. Eefje deed dat voorheen niet, maar heeft dit gedrag van Bowie overgenomen.

Wandelen met 2 honden is in het begin ook echt even wennen: lijnen die in elkaar verstrengeld raken en ook het tempo wat bij beide honden verschillend kan zijn. De één snuffelt aan iedere grasspriet en de ander wil snel naar het speelveldje. Maar ook dit went en na een tijdje vind je daar handigheid in.

Voorheen gingen we altijd met het hele gezin met de auto op vakantie. Alles paste er precies in: twee volwassenen, twee kinderen, één hond en de bagage natuurlijk. Maar nu hebben we een probleem! Het gaat niet meer passen, dus we moeten een oplossing gaan bedenken. Grotere auto? Aanhanger? Gaat vast goed komen, maar dit is iets waar we dus NIET over hadden na gedacht. 😉

Tot slot

Heb je een sociale hond die graag met andere honden contact heeft? Dan kan een tweede hond zeer zeker een enorme verrijking zijn. Ook voor jezelf is het een mooi schouwspel om te zien hoe ze met elkaar omgaan en hoeveel plezier ze aan elkaar kunnen beleven. Zeker als je geïnteresseerd bent in hondengedrag, ga je andere aspecten van het gedrag zien; jaloezie, elkaar begrenzen, elkaar helpen, van elkaar leren en de genegenheid die ze elkaar tonen.

Credits

Dit artikel is geschreven door Sylvia Aerts, gediplomeerd gedragsdeskundige bij Online hondenschool Wel Fair. Debby van Dongen heeft haar ervaringen toegevoegd.