Wat is een grasaar?
Als gras niet gemaaid wordt en op natuurlijke wijze tot bloei kan komen, zal het in de maanden juni, juli en augustus aren ontwikkelen. Met name in natuurlijkgebieden komt het gras tot volle bloei.
Wat kan er mis gaan?
Honden vinden het vaak leuk om in het hoge gras te spelen en te ravotten. Met name honden met een langere vacht of lange hangoren (zoals een Cocker Spaniel) lopen kans dat grasaren zich met de weerhaakjes vastgrijpen in de vacht. De aren dringen steeds dieper in de vacht en kunnen zelfs doordringen in de huid met pijn en ontstekingen als gevolg.
Vaak kruipen ze bij honden tussen de tenen, maar ze komen helaas ook regelmatig in oren, ogen, neus, keel en longen terecht waar ze veel schade kunnen toebrengen. Grasaren lijken klein en onschuldig, maar ze kunnen veel ongemak en pijn veroorzaken en kunnen zelfs de dood tot gevolg hebben (zoals hieronder te lezen is).
Voorkomen is beter dan genezen
In de zomer is het moeilijk om gebieden met wild groeiend gras te vermijden. Gras in bermen wordt ook niet altijd gemaaid en dan heeft gras de kans om tot volle bloei te komen. Controleer na iedere wandeling je hond op grasaren. Voel met je handen voor de vacht en controleer o.a. de voeten, oksels, neus en oren.
Houd ook het gedrag van je hond in de gaten. Als je hond plotesling veel niest, hoest of met zijn hoofd schudt, zou dit kunnen betekenen dat hij last heeft van een grasaar. Likt je hond veel op één plek, bijvoorbeeld tussen de tenen, dan kan dat ok een indicatie zijn.
Rottweiler Jan is nu eenzijdig doof
Ingrid vertelt:
Als pup kwam Jan al regelmatig bij de dierenarts met oorklachten. Inmiddels 3 jaar geleden had hij weer zo’n periode waarin hij heel veel last van zijn oor had. Dus naar de dierenarts; het zag er wat onrustig uit en hij kreeg een zalfje. Hij bleef echter last houden en liep de hele dag te schudden met zijn kop, krabde in zijn oor en piepte. Weer terug naar de dierenarts. Er was veel irritatie te zien van het krabben, maar er was niet echt een ontsteking te zien. Jan kreeg een ander middel voorgeschreven. Ook dit hielp helaas niet, en inmiddels werd hij echt gek van de jeuk/pijn en klapperde ook ’s nachts voortdurend met zijn oren. De dierenarts besloot Jan door te sturen naar Utrecht omdat er veel onrustighedenin het oor te zien waren. Er werd een scan gemaakt van zijn inwendige gehoorgang. Op de scan was te zien dat er iets zat wat daar niet thuishoorde. Een operatie was het gevolg; de inwendige gehoorgang zou verwijderd gaan worden. Tijdens de operatie bleek dat een volledig ingekapselde grasaar al die tijd de boosdoener was geweest. Deze grasaar had ervoor gezorgd dat er ook allemaal onrustig weefsel in het oor was gevormd.
Deze operatie is best ingrijpend, de hond wordt ervoor opgenomen en moet ook 2 nachten blijven. Na thuiskomst bleek pas echt wat een impact dit had gehad.
Doordat hij zeker in het begin veel pijn had, wilde hij absoluut niet dat er andere honden bij hem in de buurt kwamen, behalve zijn eigen huisgenoten gelukkig.
Ook zijn gedrag is veranderd
Uiteraard is hij nu eenzijdig doof, waardoor hij wat wantrouwend is geworden, schrikachtig kan reageren als hij een hond niet aan heeft horen komen, en dan ook behoorlijk snauwerig kan reageren. Heel jammer, omdat hij voor die tijd altijd heel sociaal was, en het lukt me tot op de dag van vandaag niet om dit weer om te buigen naar het gedrag van voor de operatie. Ook is hij nog afkeriger geworden van lijfelijk contact dan hij al was! Zelfs een cursus TTouch heeft niet mogen baten, ook hiermee ontspant hij niet.
Waaruit maar blijkt, dat zo’n klein grasaartje enorme gevolgen kan hebben, ook op gedrag van een hond!
Het tragische verhaal van Casch
Maarten en Adele Peetoom vertellen:
Casch, Hollandse Herder Langhaar, was bijna 5 jaar oud. Hij was een levenslustige, speelse, lieve, gevoelige hond.
In het voorjaar van 2000 merkten we dat hij wat minder tegen de warmte kon. Hij leek wat benauwder. Hij kuchte ook af en toe wat. Toen dat niet over ging besloten we naar de dierenarts te gaan. Deze bekeek de hond van een afstand en vroeg aan mij: Wat denkt u? Ik als leek dacht aan kennelhoest? Hij hoest, dus …. De dierenarts ging hier zonder meer in mee en gaf, zonder de hond verder te bekijken of te onderzoeken, een middeltje mee waardoor de kennelhoest zou verminderen. Achteraf stom maar je vertrouwd je dierenarts toch? Nou, sindsdien niet meer…
In de twee weken daarna ging het alleen maar slechter met Casch.
Ondertussen waren wij via het dierenasiel in bezit gekomen van 2 jonge katjes. Een van deze katjes was nog onder behandeling bij de aan het asiel verbonden dierenarts. We kregen hier een goed contact mee en besloten dat dit onze toekomstige dierenarts zou worden. Het ging ondertussen zo slecht met Casch dat hij niet meer dan een paar honderd meter wilde lopen. Omdat er een hittegolf heerste konden we geen onderscheid maken tussen ziek of gewoon te warm om iets te doen. Uiteindelijk besloten we hem naar de nieuwe dierenarts te brengen. Deze onderzocht Casch goed en vond de geluiden uit de longen niet goed. Er werd besloten om een foto van de longen te maken en hieruit bleek een flinke zwarte vlek. Het leek op een grote ontsteking. De arts vermoedde longvliesontsteking (pleuritis) in een gevorderd stadium. Omdat het erg heet was durfde de dierenarts een rit in de auto naar Utrecht niet aan en besloot ze om een punctie van het ontstekingsvocht op te sturen. Casch werd ondertussen aan een infuus gelegd en zou de nacht bij de dierenarts verblijven. Om 18:00 kregen we een telefoontje van de dierenarts dat Casch was overleden aan de gevolgen van de pleuritis… Hoe kan dat nou, wat veroorzaakt nu Pleuritis? De dierenarts gaf aan dat er vele mogelijkheden zijn maar een van de meest plausibele oorzaken is een grasaartje wat in de huid van de borst terecht komt en terecht komt in het borstvlies. Daar veroorzaakt het ontstekingen. Een grasaartje … vervelende microscopisch kleine sprietjes met weerhaakjes, waardoor het, eenmaal in de huid, alleen maar vooruit kan. Met, in dit geval, fatale gevolgen. Door een slecht advies van een pseudo dierenarts en een hittegolf, waardoor we de tekenen niet goed hebben begrepen heeft Casch een maand te lang geleden en is hij uiteindelijk aan een ellendig einde gekomen. Bij juiste diagnose had Utrecht nog uitkomst kunnen bieden. Vooral mijn vrouw, Adele, heeft er erg veel moeite mee. Het was altijd haar hond. Tot de dag van vandaag denken we terug aan Casch met veel plezier en groot verdriet. Ondanks onze nieuwe levende have zullen we hem nooit meer vergeten.
Verhalen van andere hondeneigenaren
“Cocker Spaniel Rosso heeft prachtig hangende oren, helaas hebben deze oren ook nadelen. Vandaag kwam Rosso langs omdat zijn baasje dacht dat hij weer iets in zijn oren had zitten. En ja hoor, daar zat er weer een!” – Dierenkliniek Buitenveldert (zie foto links onder)
“Begint Destiny net tijdens het uitlaten constant te niesen. Even snel gekeken, zit er iets in haar neus. Geen pincet bij de hand en al vrij donker buiten. Thuis gekomen en eerst dit (zie foto midden onder) maar met een pincet uit haar neusgat verwijderd.” – Paul van Dongen
“Woody liep wat moeiljk, en wat later ontstond er een bult vlakbij de tenen. Ik heb zijn poot in de soda gedaan en toen het week werd zag ik het puntje van de grasaar. Heb het er met een pincet ‘hard’ uitgetrokken, want anders bestaat de kans dat de aartjes blijven steken. Daarna heb ik er Vetramil opgedaan om ontsteking verder te voorkomen. Gelukkig was ik er op tijd bij en zag ik het het kleine steeltje dus wist dat het een grasaar was.” – Saskia Weijman (zie foto rechts onder)
Foto’s v.l.n.r.: grasaar uit Rosso’s oor, de inhoud van Destiny’s neus, de poot van Woody.
Wat te doen?
Vermoed je (of weet je zeker) dat je hond last heeft van een grasaar? Niest je hond bijvoorbeeld veel? Dan kan er een grasaar in de neus van je hond zitten. Wacht dan niet langer en maak zo spoedig mogelijk een afspraak bij je dierenarts om erger te voorkomen.
In de media
In onderstaand filmpje van Dierenartsenprakijk Den Eikbos zie je met behulp van een camera dat er meerdere grasaren in het oor van een hond zitten. Uiteraard zijn deze verwijderd.
