Energieke mensenvriend
Hij ziet er zo onverzettelijk uit, en in sommige gevallen is de Staffordshire Bull Terrier dat ook zeker. Het is echter tevens een enorm vriendelijke en aanhankelijke hond, die kan smelten onder de handen van de baas en vol overgave zijn liefde betuigt.
Historie
De allervroegste voorouders van de Staffordshire Bull Terrier zijn te vinden onder de oude molossers, zwaar gebouwde honden met brede schedels, die gebruikt werden als krijgs- en waakhonden. In Engeland ontstonden uit de molossers de Bullebijters of Bulldogs. Overigens moeten de ouderwetse Bulldogs niet worden verward met de hedendaagse Engelse Bulldog. De Bullebijters uit vroeger tijden hadden wat uiterlijk betreft meer weg van een wat te laag uitgevallen Boxer dan van Winston Churchill.
De honden werden gebruikt in gevechten tegen onder meer stieren. In naam omdat het vlees van een tot woede gedreven stier malser en sappiger zou worden, maar eigenlijk vooral omdat het een zeer geliefde sport van de adel was. De Bulldogs stonden bekend om hun vasthoudendheid. Als ze zich eenmaal in een stier hadden vastgebeten, lieten ze die onder geen beding meer los.
Aan deze ‘sport’ kwam echter een einde toen het Britse parlement, onder druk van de eerste dierenbeschermingsorganisaties, in 1835 het vechten met honden verbood. Niet alleen de gevechten van hond tegen stier, maar ook die van hond tegen hond, een andere onsmakelijke activiteit, die vooral was voorbehouden aan het gewone volk. De arbeiders lieten zich echter niet zomaar hun pretjes afnemen. De sport verdween in de illegaliteit en omdat het makkelijker was om hondengevechten in het geniep te laten plaatsvinden dan het bullebijten, kwam het accent steeds meer te liggen op gevechten van honden onderling.
De Bulldog was daar echter niet de meest geschikte hond voor, hij was te zwaar en te weinig beweeglijk. Eenmaal vastgebeten liet hij niet meer los, en zo’n gevecht was daarom niet zo spectaculair. Men begon honden te kruisen met diverse soorten Terriers, met het doel snellere, slankere honden te verkrijgen die meer actie lieten zien. Welke Terriers men heeft gebruikt om dit doel te bereiken, is niet helemaal duidelijk. Er wordt aangenomen dat de Black and Tan Terrier, de Foxterrier en de inmiddels als ras verdwenen English White Terrier hun steentje hebben bijgedragen, maar in welke mate is onbekend.
Foto’s bron: Martin Hoogendoorn.
Bull and Terrier
De kruisingen die hieruit ontstonden, hebben lang onder allerlei namen bekendgestaan, waaronder Pit Dog, Bull and Terrier, Bulldog Terrier en Half and Half. De Bull and Terrier was de hond van de gewone man die hem hield als gezelschapshond, voor af en toe een gevecht, als rattenvanger en om er een beetje mee te stropen.
Hij was niet al te groot, stelde weinig eisen aan het voedsel en nam niet te veel ruimte in, zodat hij makkelijk in een arbeidershuisje paste. Dat is dan ook de plaats waar hij wist te overleven, mede dankzij zijn prima omgangsvormen met mensen en kinderen. Want vergeet niet dat diezelfde honden die elkaar in de ‘pit’ (vechtring) naar het leven stonden, zich nooit tegen mensen mochten keren. De scheidsrechter bij de gevechten bevond zich namelijk ook in de pit, en die zat er echt niet op te wachten dat hij door twee razende honden in stukken werd gescheurd.
Ondanks dat er heftig jacht werd gemaakt op de illegale hondengevechten, stierf de sport maar langzaam uit. Niet in de laatste plaats omdat er zwaar op gegokt werd. Aan het begin van de twintigste eeuw begon de georganiseerde kynologie zich met de Bull and Terrier te bemoeien. Er werd een rasvereniging opgericht en in de jaren dertig werd het ras erkend onder de naam Staffordshire Bull Terrier. De naam Bull Terrier was ruim een halve eeuw daarvoor al vergeven aan het ras dat ook nu nog onder die naam bekendstaat en zijn voorouders deelt met de Stafford, maar zich meer in gegoede kringen bewoog.
Foto bron: Martin Hoogendoorn.
In de hoogste versnelling
De Staff kan eindeloos achter ballen aan gaan, spelen tot hij er bij neervalt en rennen tot zijn tong ver uit zijn altijd lachende bek hangt. Hij graaft gaten die in China uit te lijken komen en springt met gemak boven je hoofd uit. Alles wat de Staff doet, doet hij met volledige inzet en overtuiging. Kortom: een hond die zijn leven in de hoogste versnelling leeft.
Karakter
Ondanks zijn stoere uiterlijk en zijn ruige verleden is de Staff zeker geen oncontroleerbare woesteling die er op uit is onschuldige mensjes op te eten. Integendeel zelfs: voor mensen is het een enorm vriendelijke en aanhankelijke hond, je zou hem zelfs een beetje een allemansvriend kunnen noemen. Het is geen blaffer, hoewel hij alles goed in de gaten houdt en zeker zijn stem zal laten horen als hij onraad vermoedt.
De Staffordshire Bull Terrier is erg gehecht aan zijn gezin en daarom niet geschikt om in een kennel gehouden te worden. Hij voelt zich stukken prettiger als hij gewoon onderdeel uitmaakt van het gezin en zich lekker kan opkrullen op de voeten, of liever nog de schoot, van zijn baas. Voor de kinderen is hij in de meeste gevallen een uiterst betrouwbare speelmakker. Hij kan wel tegen een stootje, dus als onhandige kinderhandjes eens verkeerd terechtkomen, zal hij er geen punt van maken. Wel kan hij voor het jongste grut wel eens wat te omstuimig blijken, en net als bij iedere andere hond dient er natuurlijk altijd volwassen toezicht te zijn.
Staffordshire Bull Terrier in het kort
| Land van herkomst | Groot-Brittannië |
| Vroegere taak | vechthond, rattenvanger, waakhond |
| FCI-rasgroep | groep 3 (Terriers) |
| Gemiddelde leeftijd | 12 jaar |
| Schofthoogte | 35,6 tot 40,6 centimeter |
| Voorkomende ziekten | L2-HGA (aandoening van het zenuwstelsel), oogafwijkingen, heupdysplasie, OCD (aandoening van het ellebooggewricht), patellaluxatie (loszittende knieschijf) |
| Gebruiksmogelijkheden | gedrag & gehoorzaamheid, shows, kunstjes en trucjes, beste vriend |
| Voorkomende gedragsproblemen | vechten, uitvallen |
| Waaks | goed |
| Omgang kinderen | goed |
| Omgang honden | matig |
| Vachtverzorging | weinig |
| Bewegingsbehoefte | hoog |
Maalkaken
Het Staffie sloopt zijn speelgoed net zo makkelijk als dat hij ermee speelt: vrijwel alle speeltjes die zonder toezicht bij hem worden achterlaten zijn de klos, er is maar weinig dat niet door zijn sterke kaken aan flinters gemalen kan worden. Hij vindt het heerlijk om aan flostouwen te sjorren. Met die prooidrift is niets mis, maar bepaal wel zelf de regels van het spel en leer de hond het los-commando.
Sociale vaardigheden
Het enige echte minpunt is dat veel Staffordshires, en dan met name de reuen, niet altijd van die feestnummers zijn met andere honden. Ze gaan een uitdaging van een andere hond beslist niet uit de weg en willen ook nog wel eens actief de confrontatie opzoeken. Niemand zit op een vechtende Staff te wachten, want als het Staffie er eenmaal van geproefd heeft, kan het zijn dat hij tot de conclusie komt dat een robbertje knokken toch wel een heel plezierig tijdverdrijf is. Overigens zijn er ook teven die absoluut niet vies zijn van een matpartij op zijn tijd.
Foto bron: Martin Hoogendoorn.
Maar zover hoeft het helemaal niet te komen. Zorg er koste wat het kost voor dat zo’n eerste vechtpartij nooit plaatsvindt. Dat houdt in de wijste te wezen als er een ontmoeting met een provocerende hond dreigt en het hazenpad te kiezen en de hond als het nodig is aangelijnd te houden. Leer de hond maar liever zich helemaal niet met vreemde honden te bemoeien en maak uzelf tot het allerleukste in zijn leven. Zorg daarnaast voor een optimale controle over de hond en dat betekent goed opvoeden en trainen in gehoorzaamheid.
Opvoeding
Een gezapig leventje is niets voor deze zelfbewuste, stabiele en vrolijke hond: hij wil actie en avontuur. De Staffordshire Bull Terrier houdt van lange wandelingen en van stevige spelletjes.
Als er voldoende met hem wordt ondernomen, is het in huis een vrij kalme hond. Een Staffie goed opvoeden is niet zo heel erg moeilijk, want de Staff leert snel en graag en is na een gedegen training een redelijk tot goed gehoorzame hond, die niet willens en wetens het gezag van de baas zal tarten. Het is niet nodig om hardhandig te zijn. Een flinke correctie doet een Staff, met zijn enom hoge pijndrempel, weinig tot niets. Beter is het de hond goed te motiveren en uiterst conseqent te blijven.
De Staffordshire is graag en actief met mensen bezig en doet het heel aardig in diverse hondensporten. Te denken valt hierbij aan behendigheid, gedrag & gehoorzaamheid en speuren en, mits hij goed omgaat met andere honden, flyball.
Belangrijk is dat de geleider een beetje creatief is omdat de Staff een hond is die van uitdaging en variatie houdt, en niet van oeverloze herhalingen van steeds weer hetzelfde domme trucje.
Opmerkelijke uitspraken van Staffordshire-bazen
- ‘Loslopen gaat meestal tot hun tweede jaar goed.’
- ‘Dit ras valt vaak in verkeerde handen.’
- ‘Soms zijn mensen bang als ze binnenkomen, maar als ze zien hoe lief deze honden zijn, zijn ze verkocht.’
- ‘Met een goede opvoeding is het een vriend voor het leven.’
- ‘Als je er niet van houdt je hond aan de lijn te houden, moet je geen Staff nemen.’
Even een lapje erover
De vachtverzorging van de Staff heeft niet veel om het lijf. Eens per week even een zachte haren of rubberen borstel eroverheen is meer dan voldoende. Om hem eens goed te laten glimmen kan er met een vochtige zemen lap over zijn vacht worden gewreven, iets dat trouwens ook goed werkt om losse haren te verwijderen.
Gezondheid
De Staffordshire Bull Terrier is een vrij gezond ras.Toch zijn er ook bij de Staff wat erfelijke afwijkingen te constateren. Eentje daarvan is L2-HGA, wat staat voor L2-Hydroxyglutaric aciduria. Het is een aandoening van het zenuwstelsel die voor een heel complex aan ziekteverschijnselen kan zorgen, zoals epilepsie, coördinatieproblemen, rillen en/of atypische gedragingen. Het goede nieuws is dat erop getest kan worden, waardoor niet alleen lijders maar ook dragers gesignaleerd en van de fokkerij kunnen worden uitgesloten.
Daarnaast kunnen er wat meer gebruikelijke erfelijke problemen voorkomen zoals elleboogdysplasie, heupdysplasie en oogafwijkingen. Tevens is de Staffordshire Bull Terrier vrij bevattelijk voor demodex, ook wel jongehondenschurft genoemd. Hoewel het Staffie uit Engeland komt, dat toch ook niet bepaald bekendstaat om zijn subtropische klimaat, is het ras vrij kouwelijk ingesteld.
Een Staff houdt over het algemeen niet van nat en guur weer en kan bibberen als een juffershondje als hij in een plensbui verzeild raakt. Hardlopen is daar overigens, als het om een gezonde hond gaat, een goede remedie tegen.
In de media
- The Staffie restoring the reputation of his breed: First Bull Terrier to become a police sniffer dog
Hoe train je een ‘sterk’ ras als een Stafford?:
Veel leuke Staffordshire Bull Terrier filmpjes vind je op het YouTubekanaal van Nichole Hamilton
O.a. met haar honden Sadie & Violet die aan flyball, behendigheid, rally obedience, training, tugging en apporteren doen.
Hieronder een filmpje van een trainingssessie:
Diesel, een Staffordshire Bull Terrier, speurt naar bedreigde diersoorten zoals Cheetahs in Zuid-Afrika.
Informatieve links
Credits
Tekst: Jolien Schat, www.hondenscholen.com
Overname alleen toegestaan na uitdrukkelijke schriftelijke toestemming van de auteur.
Met dank aan Judith Lissenberg voor de redactie.
