Hoe vind ik een goede hondenfokker?

Hoe vind ik een goede hondenfokker?

Deze vraag is redelijk suggestief, want was is nou een goede fokker? En wie vindt zo’n fokker dan een goede fokker? Hoe wordt dat bepaald? Door wie wordt dat bepaald? In Nederland bestaan een aantal juridische richtlijnen waar fokkers zich aan dienen te houden. Middels die richtlijnen probeert de staat om dierenwelzijn te behartigen. Welke dat zijn kun je verder op in dit artikel lezen.

Wie, wat, waar en waarom?

Maar voor we dat hele verhaal induiken, moeten we stil staan bij de meest belangrijke vraag die vooraf gaat aan de vraag “hoe vind ik een goede fokker”, namelijk de wie-wat-waar-en-waarom-vraag. De wie-wat-waar-en-waarom-vraag moet duidelijkheid geven omtrent je motivatie om een hond in huis te halen.

• Wie wilt graag de hond in huis halen?
• Wat voor soort hond/ras willen we in huis halen? ( En willen we een rashond? of juist niet?)
• Waar willen we deze hond vandaan halen?
• Waarom willen we een hond in huis halen?

Wie: Wie wilt nou zo graag die hond?

Als de kinderen al 6 jaar een echte hond vragen aan de Sint, in plaats van dat pluchen geval wat ze altijd al kado krijgen, en je daar eindelijk voor gezwicht bent dan is het belangrijk je te realiseren dat je de hond vooral voor je kinderen wilt. Maar de realiteit is toch meestal dat jij diegene bent die de hond uit laat, die er de verantwoording voor draagt, en (als de hond maar oud genoeg wordt) met het beestje overblijft terwijl de kids het huis uit gaan.

Daar zit je dan, met die hele drukke Dalmatiër, omdat de kinderen er een film van hadden gezien en zo graag zo’n hond wilden hebben. Maar eigenlijk heb je het altijd maar veel werk gevonden, die drukke Dalmaat. En hij verliest ook nog eens heel veel haar. En eigenlijk had je er ook niet echt de tijd voor… en nu zijn de kinderen uit huis en had je eindelijk eens lekker kunnen gaan doen waar je zelf zin in had. Maar ja… die hond hè?

Misschien was het verstandiger geweest om vooraf beter na te denken over de vraag wie de hond graag wilde hebben en daar je keuze op af te stemmen. Misschien had een fokker je hier ook op kunnen wijzen… maar is dat zijn verantwoording?

Wat: Doe mij die maar!

Er zijn legio aanstaande hondenbezitters die zich verdiepen in hun raskeuze. Ze zijn naar shows geweest, hebben boeken gelezen, testen gedaan op het internet, gepraat met hondenscholen, fokkers en/of eigenaren van het ras naar keuze. Ze hebben het verhaal van alle kanten bekeken en zijn er helemaal uit welke hond ze willen. Chapeau! Het voorwerk is verricht!

Er zijn ook heel veel aanstaande hondenbezitters die hun keuze irrationeel maken, of gebaseerd op diepgekoesterde wensen en emoties. Terugdenkend aan die lieve hond van tante Truus gaan ze zich realiseren dat ze ook wel graag een hond willen hebben, en voor ze het weten zitten ze op Marktplaats te zoeken naar een hond, gelijkend op die sloeber van tante Truus. Ze hebben er wel enige kennis van, of juist helemaal niet, maar wel het volste vertrouwen dat het allemaal goed komt. En soms halen mensen op deze wijze de meest fantastische honden in huis, en soms staat diezelfde hond ongeveer een jaar later weer op dat zelfde Marktplaats.

Met de wat-vraag mag dus niet te lichtzinnig omgegaan worden, want als je weinig kennis van een ras en zijn rasgebonden eigenschappen hebt, kun je voor vervelende verassingen komen te staan. Schattig om te zien, zo’n bordercollie, maar als je je niet realiseert dat de hond veel fysieke en intellectuele uitdagingen nodig heeft, dan heb je een probleem in huis gehaald. Of wat dacht je van die prachtig ogende Weimaraner met zijn amberkleurige ogen? Dat is wel een heel aantal kilo’s eigenwijs gewicht aan een riem, en als je daar niet op voorbereid bent dan kun je al gauw radeloos worden. Misschien had de fokker je hier op kunnen wijzen, maar is dat zijn verantwoording? De fokker heeft welliswaar een informatieplicht, maar verder is het vooral je eigen verantwoording.

Waar: Waar vinden we onze Fikkie nou?

Oké, je bent er uit wat voor soort hond je wilt en om welke reden. Hoe ga je nu verder te werk? Waar haal je deze hond vandaan? Ga je op zoek bij rasverenigingen? Marktplaats? Herplaatsingsites? Advertenties in plaatselijke krantjes? En wat doe je met wachtlijsten?

Ben je bereid te wachten op een hond van een bepaalde fokker, of wil je dan ook NU die hond hebben waar je je al zo lang op verheugd? Wat is verantwoord? Hoe nu verder? Waar haal je dat schatje vandaan? Is een rasvereniging standaard dé vereniging om op terug te vallen? Of juist niet? Vragen, vragen, vragen en tot dus ver nog geen antwoorden.

Waarom: Waarom willen we nou eigenlijk een hond?

In het maken van al die keuzes is het ook zeker zo belangrijk helder te hebben waaróm je de hond wilt hebben. Ben je op zoek naar een beetje gezelschap, een hond die s’avonds lekker tegen je aan kruipt op de bank? Dan is een Mechelse Herder uit een werklijn misschien niet de handigste keuze.

Maar als je lekker over de hei wilt rennen, en op wandelvakanties naar de bergen van Noorwegen wilt gaan, dan is een Mopshond misschien weer niet de handigste keuze, terwijl die Mechelse Herder daar waarschijnlijk geschikter voor blijkt te zijn.

Als je dus bewust op zoek gaat naar een fokker heb je al eerst behoorlijk wat voorwerk moeten doen, blijkt nu.

Het is niet alleen een kwestie van “referenties kijken”. Het is vooral een kwestie van goed nadenken wat je zelf wilt, maar ook wat je kunt bieden aan een hond.

Is dat niet hetzelfde dan? Nee… Er zijn helaas nog steeds te veel treurige voorbeelden te noemen van mensen die ontzettend graag een hond wilden, maar na een jaar er achter komen dat ze toch eigenlijk niet echt de tijd er voor hebben. Of dat het toch een beetje tegen viel, anders was dan verwacht.

Tussen wat je zelf graag wilt en wat de praktijk daadwerkelijk inhoudt, kan soms een wereld van verschil zitten.

Goed, we gaan er vanuit dat je al dat voorwerk hebt gedaan. Je weet wat voor ras je wilt, en nu moet je op zoek naar een leverancier!

Leverancier? Nou, dat klinkt ook een beetje naar

Toch klopt het wel, dat de fokker van je hond een leverancier is. Het klinkt naar, alsof je het over een ijskast hebt, maar voor de wet is een hond niet anders dan een TV, ijskast of auto. Een hond is – wettelijk gezien – een produkt. Laten we even op die wijze naar het produkt, jouw aanstaande hond, kijken.

Besluit scheiden van dieren

Er zijn een aantal regels waar fokkers zich aan moeten houden, zoals o.a. het Besluit scheiden van dieren
Dit besluit geeft o.a. aan dat honden, jonger dan 7 weken, niet gescheiden mogen worden van hun moeder. Er zijn een heel aantal redenen te bedenken waarom dat niet mag, maar allen hebben zij te maken met het aanbrengen van fysiek en emotioneel letsel als je een hond te vroeg van zijn moeder scheidt. Daar zijn jonge honden nog niet klaar voor met soms dramatische gevolgen van dien. Denk dan aan honden met een hechtingsproblematiek, of honden die simpelweg niet hebben geleerd op juiste wijze te communiceren met soortgenoten en mensen. Dit kan in sommige gevallen leiden tot gevaarlijke situaties. In andere gevallen tot gekwetste honden die een communicatieve achterstand hebben die niet meer helemaal recht te trekken is.

Honden- en kattenbesluit

Ook hebben fokkers te maken met het honden en kattenbesluit en genieten pupkopers – juridisch gezien – bescherming waar zij op kunnen terugvallen, namelijk de consumentenkoop of de conformiteitsregeling.

Hij doet het niet!

Het gekochte produkt – een hond in dit geval – moet redelijkerwijs voldoen aan de verwachtingen van de koper. Redelijkerwijs… Niet alle honden zijn kampioenen of worden perfect luisterend geboren, zoals niet alle ijskasten een leven lang meegaan. Het is dus onredelijk om te klagen bij de fokker als je hond heupklachten heeft terwijl je zelf geen rekening houd met zijn gewrichten en de jonge hond veel langer laat lopen dan eigenlijk goed voor hem is.

Het heeft ook geen zin om bij de fokker te klagen als je Border Collie niet goed luistert. Ze zijn dan misschien wel heel intelligent, dat betekent niet dat ze klakkeloos alles doen wat je zegt, als je ze niet eerst léért wat je van ze wilt.

Uiteraard mag je wel verwachten dat de fokker zijn best heeft gedaan een zo gezond mogelijke hond te fokken. Zowel geestelijk als lichamelijk.

Maar zoals er geen übermenschen bestaan, bestaan er ook geen überhonden… Laten we reëel blijven, ook een fokker kan niet altijd alles voorzien. Ook al heb je als fokker hele bloedlijnen uitgezocht, er kan soms toch een dove hond in je nest zitten of een vervelend karakter. Dat is simpelweg een gegeven. Een fokker die echter willens en wetens met een lichamelijk of geestelijk ziek “produkt” fokt omdat het beestje er wel prachtig uitziet, is uiteraard een ander verhaal.

Het is niet prettig, praten over een hond als produkt en praten over een fokker als leverancier. Toch is het belangrijk ook hier bij stil te staan want het maakt soms het verschil tussen “een hondenleven lang ellende” of “een hondenleven lang plezier”.

Fokker, broodfokker, hobbyfokker en pretnestjes

Het verschil tussen fokkers, broodfokkers en hobbyfokkers is vooral te vinden in de motivatie waaróm een fokker honden fokt. We zetten ze eens op een rijtje:

Fokker

Een goede fokker is gek op een specifiek hondenras en probeert honden te fokken die voldoen aan de rasstandaard. Deze fokkers zijn over het algemeen ook ingeschreven bij hun rasvereniging en de Raad van Beheer. De fokker maakt zich hard voor het ras waar zijn liefde naar uit gaat en stelt alles in het werk het ras te behouden en zelfs te verbeteren. Een goede fokker is niet alleen begaan met die lieve, mooie puppy’s die hij fokt, maar ook met de moeder van de pups en de toekomst van het ras. Vaak lopen deze fokkers zeer actief shows en hebben een aantal van hun eigen fokprodukten thuis rondlopen.

De teef krijgt niet eindeloos nesten en wordt goed verzorgd. Ze maakt onderdeel uit van het huishouden en ligt niet ergens achteraf in een stal om enkel te dienen als levende puppyfabriek. Ook kijkt een goede fokker secuur naar de combinatie waarmee hij fokt. Hij kijkt niet alleen naar uiterlijk, maar gaat ook bloedlijnen na om te beoordelen of deze combinatie wel/niet geschikt is, of er geen ziektes door de bloedlijn sluimeren, maar ook naar het karakter van de eventuele moeder- of vaderhond omdat dit een rol kan spelen bij de karakterontwikkeling van de pups.

Heeft de ouderhond aangeboren gedragsproblemen, dan is het niet verstandig om met deze hond te fokken, hoe mooi hij of zij er ook uit ziet. De kans dat puppy’s uit zo’n nest dit gedrag namelijk overerven is te groot en daarom te risicovol. Ook een moederhond met niet aangeboren gedragsproblemen neemt risico’s met zich mee. Hoewel dit gedrag niet overerfelijk is, leert de jonge pup wel al van mama hoe hij zijn omgeving moet ervaren. Als mama bijvoorbeeld heel erg bang is voor mannen, dan kan puppylief al heel snel de conclusie trekken dat mannen eng en gevaarlijk zijn. Alles wat de hond in deze zo gevoelige fase leert, staat als het ware opgeslagen op de “harde schijf”. Goede fokkers nemen al dit soort overwegingen mee als ze besluiten met een bepaalde combinatie te fokken.

Een aanstaande pupeigenaar kan ook altijd inzage krijgen in de stamboom van zowel de vader- als moederhond. De fokker hoeft niet op voorhand alles te laten inzien, maar er moet wel sprake zijn van een transparante communicatie. Als een aanstaande pupkoper om inzage vraagt, moet het ook geen probleem zijn deze te krijgen.

Een goede fokker is ook kritisch ten opzichte van aanstaande pupkopers of geïnteresseerde. Is hij van mening dat je niet geschikt bent om een pup van hem af te nemen, dan verkoopt hij je geen pup. Goede fokkers voelen zich betrokken bij hun pupkopers en pups en geven je toch een klein beetje “hun kindje” mee. Zij hebben de eerste weken van je pup dag en nacht paraat gestaan om ze te omringen met liefde, aandacht en zorg. Sterker nog, nog voordat je pup geboren was, waren ze al bezig met je pup! Ze zijn oprecht trots op hun”produkt” en willen dan ook alleen maar de beste eigenaren matchen met hun hondjes. Dit soort fokkers zijn dan ook bereid om je met daad en raad bij te staan, zover dat binnen hun mogelijkheden ligt.

Broodfokkers

Iedereen kent de gruwelverhalen wel van tientallen honden, opgesloten in hokken die dienen als levende puppyfabrieken. De kleine, zogende pups zijn net van de tepel af en hup…daar is de volgende lading alweer. Klaar om verkocht te worden! Soms zelfs gewoon te bestellen vanaf internet, en thuis afgeleverd, welk ras je maar wilt!

Soms is het echter niet zo overduidelijk dat je met een broodfokker te maken hebt. Hieronder een citaat van een rechtbankverslag uit 2008 om dit te verduidelijken:

“Verdachten maakten gebruik van valse of vervalste hondenpaspoorten, die moesten dienen als bewijsstuk voor gezondheid, enting en/of afstamming (ras) bij het afleveren van honden. Potentiële kopers kregen ook te horen dat de uitverkoren hond in huiselijke kring was opgegroeid en aan kinderen en andere dieren gewend was. Soms werd klanten voorgespiegeld dat de door hen te kopen hond(en) drachtig was of waren en weldra zou(den) werpen.”

Hoe weet je dan als potentiële koper of het wel/niet klopt? De papieren zijn in orde, het hondje groeit op in huiselijke kring… toch? Of niet?

Ben kritisch en doe vooronderzoek.

Soms ben je enkele “klikken” verwijderd van de waarheid. Internet kan veel boven water brengen, als je maar durft te zoeken en kritisch durft te kijken. Er zijn voorbeelden bekend van fokkers die een nest aanbieden, terwijl er “toevallig” bij een buitenlandse collega een nest geboren is. In het proefschrift “25 kilogram pups graag” van Van Den Heuvel (een fenomeenstudie van de illegale hondenhandel) is het volgende te lezen:

“De dierenhandel kan gesitueerd worden binnen dit grijze circuit van legale en illegale handelsactiviteiten die met elkaar verweven zijn. Een legale handelaar kan tussen zijn legale activiteiten door, perfect en onopvallend illegale transacties voeren. Er zijn genoeg redenen om illegaal dieren te verhandelen. Een eerste reden is de winst. Er hoeft via deze weg geen belasting betaald te worden. Een andere reden is het behouden of verwerven van een concurrentiepositie binnen de markt. Verder zijn de mogelijkheden voor illegale handel groot. Fraude met vergunningen is moeilijk te ontdekken en de handel is moeilijk te controleren. Een Europa met open grenzen speelt hier ook een voorname rol. Dit betekent onder meer vrijheid van goederenverkeer en diensten.”

De Nederlandse wetgeving biedt veel mogelijkheden voor illegale hondenhandel, waardoor Nederland blijkbaar al 50 jaar lang een centrale rol speelt in de illegale hondenhandel. Het is, onder andere, makkelijk om Nederlandse dierenpaspoorten te regelen, waardoor veelal Duitsers (die liever geen honden uit Hongarije willen, maar wel uit Nederland) deze honden afnemen.

Een schokkende waarheid over de hond als produkt!

En als een handelaar tussen zijn legale activiteiten door, perfect en onopvallend illegale transacties kan voeren, dan is het als argeloze pupkoper niet makkelijk om vast te stellen dat de pup in kwestie “eigen produkt” van de fokker is, of niet. Een fokker die net een nest heeft gehad, kan makkelijk nieuwe puppy’s bij de teef aanleggen en verkopen als eigen fok. En u heeft een moederhond gezien, zoals u geadviseerd was om op te letten….toch?

Het onderzoek van Van den Heuvel meldde ook dat er door de Nederlandse Dierenbescherming in 2003 een onderzoek is gedaan rondom het fenomeen illegale hondenhandel, aan de hand van 1600(!!) meldingen van gedupeerden. 1600 meldingen, een schrikbarend cijfer waaruit geconcludeerd mag worden dat er nóg meer gedupeerden zijn, want er maken immers meer mensen geen melding dan wel:

“Het onderzoek toont aan dat 2 van de 3 pups uit het buitenland komt. België en Oost-Europese landen worden het vaakst genoemd. De honden worden in het buitenland goedkoop gefokt en dan per nest opgekocht om daarna in erbarmelijke omstandigheden naar Nederland te worden gebracht. Daar komen ze bij handelaren terecht. Deze houden gemiddeld 60 honden van verschillende rassen en besparen op alles waar ze maar op kunnen besparen. De huisvesting, verzorging en opvoeding van de pups laat dus de wensen over. De pups worden verkocht terwijl ze in een matige tot slechte gezondheid verkeren. Als de pups ziek worden, wordt de koper doorverwezen naar de dierenarts van de fokker. Er wordt de kopers aangeraden niet naar de eigen dierenarts te stappen.

Om te voorkomen dat de handelaar grootschalig lijkt, worden losse advertenties per ras geplaatst. De aangeboden hondenrassen zijn allemaal terug te vinden in de top-25 van populaire rassen. De honden zijn veel goedkoper dan normaal: de prijzen schommelen tussen de 200 en de 500 euro terwijl de normale prijs varieert van 500 tot 1000 euro.”

Deze situatie is heden ten dage onveranderd, zoals ook valt te lezen in “de puppydossiers” van Drs. D.P. van Uhm uit 2010.

Hobbyfokker

Als je minder dan 20 honden per jaar fokt ben je voor de wet een hobbyfokker. Dat wilt overigens niet zeggen dat je geen serieuze fokker bent! Het gaat puur om een getalsmatige beoordeling door de wetgeving.

Een goede hobbyfokker is gewoon vergelijkbaar met een goede fokker, het verschil zit hem in het aantal pups dat geboren word op jaarbasis. Een hobbyfokker heeft vaak 1 à 2 honden die opgroeien in huiselijke kring, waarmee hij besluit een nest te fokken uit een zorgvuldig gekozen combinatie. Omdat deze fok kleinschaliger is, heeft deze ook een persoonlijker karakter. De hobbyfokker zoekt naar geschikte eigenaren en ziet zijn fokprodukten als een uit de hand gelopen passie. Deze fokker verdient niet zijn geld met zijn fok, het is hobbymatig, wat niet wilt zeggen dat deze fok niet serieus wordt aangepakt. Vaak heeft deze fokker een reguliere baan erbij en is deze fokkerij ontstaan vanuit een bezieling voor zijn ras.

Ook hobbyfokkers kunnen wel of niet aangesloten zijn bij een rasvereniging, dat is ieder zijn eigen keuze.

Pretnestjes

De naam zegt het al: een pretnestje is een bedoeld of onbedoeld produkt van 2 (toevallige) honden. Dit kunnen kruisingen zijn, maar ook raszuivere honden en er zitten vaak de meest grappig uitziende honden tussen. Over het algemeen zijn deze honden goedkoper dan de honden van een erkende fokker, maar meestal is er weinig onderzoek naar de achtergrond van de ouderhonden gedaan, waardoor je weinig weet van eventuele ziektes die in een bepaalde lijn of ras zitten.

Maar waarom kost een rashond dan zoveel?

Bedenk je dat een fokker kosten heeft. Om een teef te laten dekken ben je al tussen de € 700 en € 1300 kwijt. Voor elke pup die geboren word ben je nog eens medische kosten en entingkosten kwijt, voeding, chippen enz.

Het mag duidelijk zijn dat een broodfokker enkel lage prijzen kan vragen als hij geen hoge kosten heeft, en dus bezuinigt op een aantal essentiële zaken die het welzijn van je aanstaande pup waarborgen.

Hoe moeilijk het ook is, het advies is om géén hond bij een broodfokker te kopen! Het klinkt naar, zeker als je zo’n lief onschuldig pupje in de ogen kijkt, maar als je zo’n pup koopt doe je hem en zijn opvolgers geen plezier. Je houdt enkel de broodfok in stand, want waar vraag is, is helaas ook aanbod!

Dan is er ook nog zoiets als gastgezin zijn van een hond

Er zijn ook fokkers die een “gastgezinconstructie” aanbieden. Zo’n constructie wordt vaak door fokkers in het leven geroepen om hun eigen gefokte lijn te behouden en de diversiteit in de bloedlijnen te vergroten. Deze fokkers kunnen verschillende redenen hebben om de hond niet zelf in huis te houden. Denk dan aan een gebrek aan ruimte, te weinig tijd om alle honden even veel aandacht te bieden, enz.

Zo’n constructie kan voor een aanstaande pupkoper (financieel) aantrekkelijk zijn omdat veelal de fokker een heel aantal kosten van de hond betaald, zoals dierenartskosten enz. De gastgezinnen betalen meestal alleen het voer van de hond. Over het algemeen betalen de gastgezinnen ook geen aanschafgeld, maar krijgen ze de hond onder bepaalde voorwaarden in huis.

Ideale situatie toch?

Het kan inderdaad voor alle partijen een ideale situatie zijn, maar er komt toch heel wat bij kijken. Zo moeten er shows gelopen worden met de hond, en moet de hond ter beschikking staan voor een of meerdere dekkingen. Als je als gastgezin een fokteef in huis hebt, kan dit betekenen dat je de zwangere teef voor enkele weken terug moet brengen naar de fokker omdat de fokker daar de voorkeur aan geeft. Er zijn echter ook fokkers die er toestemming voor geven de pups bij jou geboren te laten worden. Deze terugplaatsing bij de fokker kan een behoorlijke impact op hond en gastgezin hebben, aangezien zij enkele weken van elkaar gescheiden worden. Uiteraard kan het gastgezin de hond wel bezoeken, maar dat is toch heel wat anders dan s’ochtends begroet worden door je kwispelende maatje!

Realiseer je dat dit meestal niet eenmalig is…vaak worden honden voor meerdere dekkingen teruggehaald door de fokker.

Als uiteindelijk blijkt dat de fokker niet meer met de hond wilt fokken, wordt het gastgezin eigenaar van de hond.

Er zijn talloze voorbeelden waarin zo’n gastgezinconstructie voor beide partijen goed uitpakt, maar er zijn ook voorbeelden bekend waarin het gastgezin het getekende contract ervaart als een wurgcontract of de fokker ervaart dat de honden niet behandeld worden zoals was afgesproken.

Realiseer je dat alles dus voor- en nadelen heeft en kijk kritisch naar de constructie; kan en wil je onder die voorwaarden gastgezin zijn voor een fokker?

De rol van de Raad van Beheer

De Raad van Beheer is in Nederland het overkoepelend orgaan op Kynologisch Gebied, wat weer onderdeel uitmaakt van de Fédération Cynologique Internationale, een internationaal overkoepelende organisatie. Alle erkende rasverenigingen, kynologenclubs en een aantal verenigingen met een bijzonder doel vormen samen de Raad van Beheer op Kynologisch Gebied in Nederland. De Raad van Beheer heeft een aantal taken, waaronder uitvoering van de wettelijke regels en uitvoeringsvoorschriften met name op het gebied van gezondheid, gedrag en welzijn van rashonden.

Als je, als fokker, geen stamboom wilt aanvragen heb je niks met de Raad van Beheer te doen. Wil je echter wel een stamboom aanvragen, dan heb je je aan de regels van de Raad van Beheer te houden. Denk dan aan o.a. de volgende regels volgens Basisreglement Welzijn en Gezondheid. Een teef mag bijvoorbeeld niet worden gedekt vóór de dag waarop zij de leeftijd van 16 maanden heeft bereikt en na de dag waarop haar vijfde nest is geboren. Ook mag een teef niet worden gedekt door familieleden zoals haar (groot)vader, broer of zoon.

Rasverenigingen

De rasverenigingen die door de Raad van Beheer zijn erkend moeten aan een aantal voorwaarden voldoen. Deze voorwaarden zijn vastgelegd in een wegwijzer (KR) die is te downloaden via de Raad van Beheer.

Rasverenigingen behartigen de belangen van een specifiek ras, of van meerdere rassen. De aan een rasvereniging verleende erkenning kan door de Raad van Beheer, tijdelijk of definitief, worden ingetrokken, bijvoorbeeld wanneer de reglementen van het KR niet worden nageleefd. Een van de belangrijkste taken van een rasvereniging is om de gezondheid van een ras actief te blijven volgen, door o.a. fokkers en eigenaren van dat specifieke ras met enige regelmaat te bevragen over de gezondheid van het ras.

Rasverenigingen hebben vaak hun eigen fokregelement (VFR, Vereniging Fok Reglement) waaraan fokkers zich dienen te houden. In de toekomst gaat dit veranderen en worden zowel het rasspecifiek fokregelement als het Basis Stamboom Reglement door de Raad van Beheer geïnitieerd.

Het VFR dat de rasvereniging opstelt, gebeurt met inspraak van de fokkers. Enkel de, bij de rasvereniging aangesloten fokkers, hoeven zich daar aan te houden. Voorbeelden zijn dan de regels omtrent de gezondheid. Waarop moeten de ouderdieren gecheckt worden, zoals bijvoorbeeld HD, ED, ogen, Patella en dat soort zaken. En mag je dan nog fokken met zo’n hond, ja of nee, en onder welke voorwaarden.

Dus alleen als je via een rasvereniging een pup koopt, zit je goed?

Nee, niet per definitie. Het is niet zo dat enkel fokkers die aangesloten zijn bij een rasvereniging, goede fokkers zijn. Aangesloten zijn bij de rasvereniging is geen “keurmerk” waar je blindelings op kan vertrouwen, je moet naar meerdere zaken kijken zoals je in dit artikel al hebt kunnen lezen.

Ook fokkers die niet zijn aangesloten, kunnen geweldig goede fokkers zijn, als ze maar met passie, wijsheid en inzicht fokken. Dit geldt ook zo voor hobbyfokkers of pretnestjes.

Enkele laatste tips

Probeer, hoe lastig het ook is, ook gewoon met je goede verstand een fokker te beoordelen.

• Ziet de omgeving waarin de pups opgroeien er schoon uit?
• Heb je de moeder van het nest gezien?
• Wat weet je van de vader van het nest?
• Liggen er meerdere nesten tegelijk?
• Hoeveel honden lopen er rond?
• Mag je de papieren inzien?
• Krijg je antwoord op al je vragen?

Kortom; wat is je algemene indruk?

Laat eventueel een onpartijdig iemand het nest beoordelen, er zijn Kynologisch Gedragstherapeuten bereid om met je mee te gaan en hun eerlijke mening over het nest te geven.

En “last but not least”…luister naar je gevoel! Helaas gebeurt het nog steeds te vaak dat je zwicht voor dat kleine hoopje hond, wat later een grote berg ellende blijkt te worden. En als je er op terug kijkt, wist je wellicht al dat er problemen van zouden komen, maar ja…hij keek zo lief, en de kinderen waren door het dolle en de fokker zei ook dat het zo’n schatje was.

Dus, kort samengevat, datgene waarmee we dit artikel begonnen: Wie, wat, waar en waarom!

In de media

• Forum Tros Radar (zoek op broodfokker)

Informatieve links

• Stichting dier en recht
• Recht voor de Rashond
• Raad van Beheer
• 25 Kilogram pups graag Fenomeenstudie van de illegale hondenhandel / Van Den Heuvel Flora
• De puppydossiers Een koppeling tussen theorie en praktijk van Drs.D.P. van Uhm ( mei 2010)

Credits

Tekst en fotografie: Judith Eberson.

Speciale dank aan:

• Patricia van Ginneken van www.intenshondenplezier.nl die haar inzichten als fokster wilde delen.
• Cursisten die bereid waren om hun hond te laten poseren voor dit artikel.